REDITELj, scenarista, prevodilac, pisac, kompozitor i moreplovac Arsenije Jovanović preminuo je danas u Beogradu u 93.godini. Pre samo dva dana poslednji put se pojavio u javnosti, na komemorativnom skupu posvećenom njegovom nekadašnjem studentu Erolu Kadiću, u Ateljeu 212.
foto N.Skenderija
Rođen je 30.septembra 1932. godine u Beogradu. Završio je Pozorišnu akademiju (odsek režije u klasi Josipa Kulundžića), 1956. godine. Diplomirao je sa predstavom “Događaj u mestu Gogi Slavka Gruma” na sceni Srpskog narodnog pozorišta. Svestranost i intelektualna radoznalost odvela ga je potom i na studije istorije umetnosti i jugoslovenske književnosti, a 1964. godine i na kurs televizijske režije u Londonu.
Jednu sezonu proveo je u Zadru ( od 1956. do 1957.) kao reditelj u HNK, sledeću u Šibeniku, a od 1958. do 1962. bio je asistent, potom i predavač na Akademiji za pozorište u Beogradu. Jedno vreme radio je kao stalni reditelj Narodnog pozorišta u Beogradu, ali je jednu sezonu proveo i u Jugoslovenskom dramskom pozorištu. Njegov potpis nose mnoge predstave na scenama diljem nekadašnje Jugoslavije, pa i inostranstva (Velika Britanija, SAD, Bugarska).
Bavio se i filmskom i televizijskom režijom. Napisao je 1999. dramski komad “Suđenje gospođi Bovari” (izvedeno u Narodnom pozorištu u Beogradu, u Krugu 101). U Srpskom narodnom pozorištu 1973. izveden je, u njegovom prevodu, “Zanat gospođe Jorn” Dž. B. Šoa.
Autor je dramskih tekstova, dramatizacija, filmskih scenarija i nagrađivanih radio-drama. Njegov potpis nosi serija “Vreme fresaka” i TV filmovi “Koreni” (1965), “Balada o povratku” (1966) “Skandal” (1969),”Slučaj Openhajmer”,(1970), “Veliki posao” (1971), “Sarajevski atentat” (1972), “Savonarola i njegovi prijatelji” (1972)… Ostvario je i dugogodišnju saradnju sa kultnim američkim rediteljem Terensom Malikom, koji je uvrstio delove njegovih kompozicija u filmove “Tanka crvena linija” (1998), “Drvo života”, “Ka čudu”, Knight of Cups, Voyage of Time, “Skriveni život”
Objavio je (2025)i autobiografiju pod nazivom “Ispreturana autobiografija u 101 sekvenci”.
Na pozorišne scene postavio je mnoge poznate naslove, kao što su “Kolubarska bitka” (JDP), “Rano jutro”, “Korešpodencija” (Atelje 212), “Magbet” (Narodno pozorište).
Dve decenije “Korešpodencije”
– Put sam se 1971. profesionalno pojavio na sceni i to u ulozi Gavrila Principa u njegovoj predstavi “Sarajevski atentat” u Krugu 101. Bio je to “bum” za Beograd i prvi dramski tekst Zlatana Dorića, koji je kasnije napisao još tridesetak drama. Kasnije sam pune 22 godine igrao u Jovanovićevoj “Korešodenciji” na sceni Ateljea 212 – priseća se glumac Milan Caci Mihailović. – Premijera je bila 1980,a predstava je igrana od 5.februara te godine do 5.februara 2002, kada smo obeležili tristoto izvođenje i kada smo se oprostili i od predstave i od Bate Stojkovića, koji je umro posle 42 dana…