STO godina je od rođenja Mladena Srbinovića (Sušica kod Gostivara, Severna Makedonija, 1925 – Beograd, 2009), poznatog srpskog slikara, akademika SANU i profesora Univerziteta u Beogradu.
Mladen Srbinović, Portret Jovanke Stojanović-Maksimović, Foto Miloš Muškinja
Osnovnu školu i gimnaziju pohađao je u Beogradu. Studirao je slikarstvo na Akademiji likovnih umetnosti u Beogradu od 1947. do 1951. godine a postdiplomske je završio 1953. Iste godine je izabran za asistenta na tom fakultetu i postao član ULUS. Penzionisan je u zvanju redovnog profesora 1988. godine.
Prvi put je učestvovao na Izložbi radova studenata Akademije likovnih umetnosti 1948, a samostalnu izložbu imao 1952. u Grafičkom kolektivu. Pored mnogih samostalnih i grupnih izložbi u zemlji i inostranstvu, predstavljao je jugoslovensku umetnost na brojnim uglednim izložbama. Bio je član Grafičkog kolektiva, grupe Samostalni (od 1952) i jedan od osnivača i članova Decembarske grupe (1955), uz Medialu najvažnije u srpskoj umetnosti u drugoj polovini dvadesetog veka. Objavio je dve grafičke mape (1953. i 1955) inspirisane Lorkinim stihovima.
Uporedo sa slikarstvom i grafikom od 1960. godine počeo je radi mozaike i predloške za tapiserije koje su realizovane i izlagane. Izradio je u mozaiku zid u svečanoj sali Saveznog izvršnog veća (1962), dve zidne kompozicije u Historijskom muzeju u Sarajevu (1966), dva ciklusa zidnih mozaika (1971. i 1988) i 17 podnih mozaika (1985) u svečanoj sali dvorane Skupštine opštine Kruševac, zidne mozaike u Medicinskom centru Gamzigradske banje (1975), mozaičku kompoziciju u svečanoj sali fabrike “Prvi maj” u Pirotu (1978, uništena u požaru 1992), dva mozaika u zgradi Radio-televizije Beograd u Košutnjaku (1979), dva mozaika za Crkvu Sv. Nikole u Rumi (1985) i mozaičke ikone za oltarsku pregradu u manastiru Žiča (1993).
Uradio je i vitraže za Svečanu dvoranu Skupštine opštine Kruševac. Poslednja velika porudžbina su bila tri veličanstvena vitraža u Svečanoj sali SANU, “Sofija i Logos”, to jest “Pravda i zakon, red i mera”. Svaki vitraž ima 18 kvadratnih metara, na specijalnom staklu, koje je brodom putovalo iz Amerike dva meseca. Srbinović je bio jedan od naših najuspešnijih slikara, što ne svedoči samo o njegovom radu već i o kulturi u Jugoslaviji, u kojoj je bilo državnih narudžbina za umetnike, što je sada retkost. Te su mozaike uglavnom izveli njegovi studenti, učeći se leti radu na monumentalnom mozaiku.
Izabran je 1981. godine za dopisnog a 1988. za redovnog člana Srpske akademije nauka i umetnosti, a 1997. postao je i član Makedonske akademije nauka i umetnosti. Dobitnik je više jugoslovenskih i međunarodnih nagrada. Bio je dekan Likovne akademije, potpredsednik SANU, sahranjen je u Aleji zaslužnih građana na Novom groblju. Godine 1981. priređena mu je retrospektivna izložba u Muzeju savremene umetnosti u Beogradu, period 1950-1980, i kasnije još dve velike samostalne izložbe u Galeriji SANU.